معنی شفا یافتن در لغت نامه دهخدا

خوب شدن. بِه ْ شدن. ابلال. بلول. ابتلال. تبلل. استبلال. بِه ْ شدن از بیماری. صحت یافتن. بهبود یافتن. تندرست شدن. (یادداشت مؤلف). استشفاء. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). اشتفاء. (منتهی الارب). بهبود یافتن (ازمرض). معالجه شدن. (فرهنگ فارسی معین) :، دم عیسوی جوی کآسیب جان را، ز داروی ترسا شفایی نیابی.، خاقانی.، که به دعای عابد خواهرشان شفا یافته. (گلستان). آورده اند که در همان هفته شفا یافت. (گلستان)

معنی شفا یافتن در فرهنگ لغت هوشیار

بهبود و تندرست شدن، استشفا

معنی شفا یافتن - جستجوی لغت در جدول جو

شفا یافتن(خَ رَ / رِ نِ / نَ دَ)

لغت نامه دهخدا

شفا یافتن

فرهنگ لغت هوشیار

وفات یافتن

مردن، وفات کردن

فرهنگ فارسی عمید

ظفر یافتن

پیروز شدن، دست یافتن به مراد، غلبه کردن

فرهنگ فارسی عمید

بقا یافتن

(مُ نَ فَ)

به یافتن. افلاح. (زوزنی) :
گر خردمندبقا یافتی از سفله جهان
همه عیبش هنرستی سوی دانا ببقاش.
ناصرخسرو.
فانی نشود هرچه کان بقا یافت
زیرا که بقا علت فنا نیست.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

نفاذ یافتن

(تَ)

جاری شدن. روا شدن. روان گشتن. نفوذ یافتن. نافذ شدن: و مثال های او در ممالک دنیا بر اطلاق نفاذ یافت. (کلیله و دمنه). چون قاضی مزوّر که حکم او در یک حادثه بر وفق مراد هر دو خصم نفاذ یابد لاجرم خصومت منقطع نشود. (کلیله و دمنه). لشکر بدو بیعت کردند و حکم او در ولایت جرجانیه نفاذ یافت و به قرار معهود بازرفت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 148). الیسع ملک کرمان با تصرف گرفت و کار او نفاذ یافت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 289)

لغت نامه دهخدا

هوا یافتن

(دَ)

هوا خوردن. فاسد شدن چیزی در مجاورت هوا. (یادداشت مؤلف) ، تصرف کردن هوا در مزاج. (غیاث) :
با دم جان پرور شمشیر عادت کرده ست
از دم عیسی هوا یابددل بیمار من.
صائب

لغت نامه دهخدا

شرف یافتن

(خِ قَ / قِ اَ تَ)

افتخار یافتن. به فخر و مباهات رسیدن. (از فرهنگ فارسی معین) :
مردم ز علم و فضل شرف یابد
نز سیم و زر و از خزطارونی.
ناصرخسرو.
اگر دانش بیلفنجی به فضل توشرف یابد
پدرت و مادر و فرزند وجد و خویش و خال و عم.
ناصرخسرو.
شرف یافته مشتری از حمل
گراییده از علم سوی عمل.
نظامی.
، دارای قدر و شرف گشتن. (در اصطلاح نجوم). رجوع به شرف در این معنی شود

لغت نامه دهخدا

رها یافتن

(تَ / تِ / تُ)

نجات یافتن. آزاد شدن. خلاص گشتن. (ناظم الاطباء) :
نباید که او یابد از تو رها
که او مانده از تخمۀ اژدها.
فردوسی.
چنین گفت دژخیم نراژدها
که از چنگ من کس نیابد رها.
فردوسی.
ندانم که شیرند یااژدها
که از رزمشان کس نیابد رها.
فردوسی.
اگر دیو و شیر آید ار اژدها
ز چنگ درازش نیابد رها.
فردوسی.
چو خواهی که یابی ز هر بد رها
سر اندر نیاری به دام بلا.
فردوسی.
زهر است نعمتش چو نیابد همی رها
از مرگ هرکسی که چشیده ست نعمتش.
ناصرخسرو.
ابلیس رها یابد از اغلال گرایدونک
در حشر شما ز آتش سوزنده رهایید.
ناصرخسرو.
دانم که رهایابد از دوزخت ابلیس
گر ز آتش این قوم بدین فعل رهایند.
ناصرخسرو.
، نگاه داشته شدن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عطا یافتن

(رَ / رِ گَ دی دَ)

بخشش یافتن. اکتداش. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ظفر یافتن

(خوَشْ / خُشْ وَ گَ تَ)

افلاج. اظفار. بلل. فلج. استیلاء. کامیاب شدن. مظفر شدن. غلبه کردن. دست یافتن:
دلشاد زی و کامروا باش و ظفر یاب
بر کام و هوای دل و بر دشمن غدار.
فرخی.
مال شد در جهان چو منهزمی
تا بر او یافت جود تو ظفری.
مسعودسعد

لغت نامه دهخدا